Rewalidacja

REWALIDACJA - informacje:

REWALIDACJA (wg.Wikipedia) – całokształt podejmowanych i usystematyzowanych działań mających na celu przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu (również intelektualnie) możliwie pełnej sprawności. Jest to proces edukacyjny, terapeutyczny i wychowawczy z zaplanowanymi celami, uwzględniającymi wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną. Usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.

W obecnych czasach rewalidacja w swym zakresie obejmuje szereg oddziaływań natury pedagogicznej i społecznej mających za cel przywrócenie w miarę możliwości jednostce niepełnosprawnej możliwości funkcjonowania w społeczeństwie. Należy tu zróżnicować charakter oddziaływań skierowanych na osoby o niepełnosprawności fizycznej oraz intelektualnej jak i uwzględnić ich wiek. Pewne procesy w strukturach korowych powstają jako składowa ciągu zdarzeń i oddziaływań środowiskowych jak i wychowawczych oraz emocjonalnych. W sytuacji, gdy minie już wiek, w którym te struktury w mózgu powinny się kształtować, ich odtworzenie jest tylko fragmentaryczne mniej lub więcej.

Oto niektóre metody stosowane w rewalidacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną:

• ośrodków pracy Marii Grzegorzewskiej ZSI
• wczesnej integracji sensorycznej Marii Montessori
• ośrodków zainteresowań O. Declory
• wpływu osobistego
• rozwijające aktywność własną
• dydaktyczne
• relaksacyjne
• komunikacji wspierającej i wspomagającej
• czynnościowe
• inne metody terapeutyczne.
  
  Formy postępowania wychowawczo-terapeutycznego w procesie rewalidacji osób niepełnosprawnych intelektualnie:
• usprawnianie
• korektura
• kompensacja
• indywidualizacja
• profilaktyka
• wspieranie i wspomaganie.
  
  AUTYZM:
  
  1) ABC Autyzmu
  
  POZNAJ
  osoby z autyzmem i ich bliskich. Uświadom sobie, że autyzm jest na tyle powszechny, że może dotyczyć każdego. Bardzo bowiem możliwe, że masz w gronie swoich znajomych, przyjaciół, w rodzinie lub wśród sąsiadów osoby ze spektrum.
  
  ZROZUM
  czym jest autyzm. Buduj swoja tolerancję i zrozumienie w oparciu o wiedzę na jego temat.
  
  POMÓŻ
  nie oceniając i wspierając dążenia osób z autyzmem i ich bliskich do jak najlepszego życia pomimo wyzwań, jakie stawia przed nimi spektrum.
  
  2) ABC AUTYZMU
  
  AUTYZM
  Autyzm oraz zespół Aspergera (ZA) to poważne zaburzenia rozwojowe związane z wrodzonymi lub nabytymi dysfunkcjami układu nerwowego, które ujawniają się do ukończenia przez dziecko 3 roku życia.
  Autyzm bywa często nierozpoznany i niezrozumiany, ponieważ osoby z autyzmem „nie wyglądają” na niepełnosprawne.
  Uwagę zwracają dopiero ich trudności w porozumiewaniu się, nietypowe zachowania. Dlatego wiek osób traktuje dzieci z autyzmem jako po prostu niegrzeczne, czy źle wychowane. Każda osoba z autyzmem doświadcza trudności z komunikacją, wyobraźnią i interakcjami społecznymi oraz kontrolą własnych zachowań.
  
  
  A) Trudności z interakcjami społecznymi
  
  Osoby z autyzmem mają często problemy z rozpoznawaniem lub rozumieniem emocji i uczuć innych osób, a także z wyrażaniem własnych.
  To sprawia, że trudno jest im wchodzić w interakcje towarzyskie, m.in. mogą:
• Nie rozumieć niepisanych zasad społecznych,
• Preferować spędzanie czasu w samotności zamiast szukać towarzystwa innych,
• Sprawiać wrażenie obojętnych, bo nie zauważają emocji i uczuć innych osób,
• Zachowywać się „dziwnie” lub nieadekwatnie do sytuacji.
  
  Osoby z autyzmem mają trudności z zaprzyjaźnianiem się. Niektóre z nich bardzo chcą nawiązywać relacje z innymi ludźmi, lecz nie wiedzą jak to się robi.
  
  Wyobraźnia społeczna pozwala nam na rozumienie i przewidywanie zachowań innych osób, rozumienie abstrakcyjnych idei i wyobrażenie sobie sytuacji nie osadzonych w codzienności. Problemy z wyobraźnią społeczną sprawiają, że osoby z autyzmem mają trudności z:
• Przewidywaniem tego, co zaraz nastąpi lub może nastąpić,
• Rozumieniem zagrożeń, na przykład tego, że wybieganie na ruchliwą ulicę może być niebezpieczne,
• Uczestnictwem w grach i zabawach opierających się na wyobraźni (dzieci z autyzmem mogą czerpać z nich przyjemność, ale mają tendencję do odgrywania wciąż tego samego),
• Przygotowaniem się na zmiany i planowaniem,
• Radzeniem sobie z nowymi, nietypowymi sytuacjami.
• Trudności z wyobraźnią społeczną nie powinny być mylone z brakiem wyobraźni w ogóle.
  
  
  B) Trudności z komunikacją
  
  Osoby z autyzmem mają trudności zarówno z komunikacją werbalna jak i niewerbalną. Wiele z nich rozumie wypowiedzi innych osób w sposób bardzo dosłowny. Nie rozumieją żartów i sarkazmu, czy zwyczajowych powiedzeń i zwrotów. Dużą trudność sprawia im rozumienie mimiki twarzy i tonu głosu.
  
  Niektóre osoby z autyzmem nie mówią lub ich mowa jest bardzo ograniczona. Zazwyczaj są w stanie zrozumieć częściowo to, co mówią do nich inne osoby, lecz same wolą korzystać z alternatywnych metod komunikacji, takich jak piktogramy, symbole wizualne, program do komunikacji "MÓwik".
  
  Niektóre osoby z autyzmem mają dobre umiejętności językowe, lecz z trudem przychodzi im zrozumienie wzajemnego charakteru rozmowy, w związku z czym często przetwarzają słowa wypowiedziane przez rozmówcę (echolalia) lub mówią bez przerwy o swoich własnych zainteresowaniach.
  
  
  3) Zachowanie
  
  W powszechnym mniemaniu dziecko z autyzmem jest wycofane, nazbyt spokojne, niemówiące i żyjące w swoim własnym świeci. W rzeczywistości może być tak pochłonięte fascynującą go czynnością, że bodźce zewnętrzne zdają się do niego nie docierać. Bywa jednak, że próby oderwania dziecka od jego ulubionych czynności kończą się napadem wściekłości, a nawet wybuchem agresji. Krzyk, rzucanie się na podłogę, bicie, kopanie i gryzienie, które wydają się nie mieć powodu, w rzeczywistości są reakcją na sytuacje, w których dziecko nie czuje się bezpiecznie lub nie potrafi zakomunikować innym swoich potrzeb. Każde takie trudne zachowanie wymaga analizy, oceny i wyboru właściwej reakcji.
  
  Trudne zachowania to takie, które zagrażają bezpieczeństwu osoby je podejmującej oraz ludzi przebywających w jej otoczeniu lub powodują niszczenie mienia.

DEKALOG W PRACY, ZABAWIE, OPIECE I WYCHOWANIU DZIECKA Z AUTYZMEM

NA NUDĘ W DOMU NAJLEPSZA JEST ZABAWA